"Sadness gives depth. Happiness gives height. Sadness gives roots. Happiness gives branches. Happiness is like a tree going into the sky, and sadness is like the roots going down into the womb of the earth. Both are needed, and the higher a tree goes, the deeper it goes, simultaneously. The bigger the tree, the bigger will be its roots. In fact, it is always in proportion. That's its balance."
Bij deze meditatie is er ruimte om, na een korte uitleg, 20 minuten te lachen, 20 minuten te huilen en 20 minuten in stilte gade te slaan wat er zich in ons afspeelt. Lachen om niets, om een probleem, of om iets grappigs dat in de herinnering terugkomt.
Dan huilen, ongehuilde tranen en mogelijk in contact komen met wonden, zodat deze geheeld kunnen worden.
De laatste fase is zitten en gade slaan van alles van wat voorbij komt in het lichaam, gedachten. In contact komen met onze essentie van bewust zijn in het hier en nu.